Drużyna hokejowa Unia to ośmiokrotny Mistrz Polski. W latach 1998 - 2004 zdobyliśmy ten tytuł siedem razy z rzędu. Oprócz walki o Mistrzostwo Polski corocznie braliśmy udział w rozgrywkach europejskich pucharów (Continental Cup), a w roku 2003 uczestniczyliśmy także w Międzynarodowej Lidze Hokeja (INTERLIGA).

Sekcja hokeja na lodzie została założona w 1957 roku. W 1967 hokeiści awansowali do II ligi, a w 1970 do ekstraklasy. Przez wiele lat, aż do 1991 roku zespół balansował między I a II ligą.


Po zdobyciu mistrzostwa Polski, w 1992 Unia brała udział w rozgrywkach Pucharu Europy. W turnieju ćwierćfinałowym rozegranym w Oswięcimiu wyeliminowała mistrza Ukrainy - ''Sokół'' Kijów i Litwy ''Energiję'' Elektrenai. W półfinale, który odbył się we francuskim Rouen, oświęcimscy hokeisci zajęli trzecie miejsce, za mistrzem Szwecji Malmoe IF oraz Francji - HC Rouen. Dzięki wysokiej wygranej z łotewską drużyna ''Saga'' Riga awansowali do finałowych rozgrywek, których gospodarzem był Duesseledorf. Unia sprawiła tam ogromna niespodziankę zajmujac 5-6 miejsce w klasyfikacji końcowej, pokonujac po drodze m.in. mistrza Szwajcarii S.C. Berno. Był to największy sukces w historii występów polskich klubów w rozgrywkach europejskich.


W następnych latach Unia dwa razy grała w Pucharze Federacji ale bez powodzenia. Najpierw najlepszy okazał się zespół rosyjski Salawat Julajew Ufa, który potem triumfował w tych rozgrywkach, a rok później Oswięcimianie musieli znów uznać wyższosć wicemistrza Rosji - Metallurga Magnitogorsk. W sezonie 1997/98 występ w Continental Cup (Puchar Kontynentalny, zastapił Puchar Mistrzów) mimo, że drużyna grała bardzo dobrze i nie odniosła żadnej porażki zakończył się na II rundzie - komplet zwycięstw w Jesenicach, a następnie dwie wygrane i jeden remis (z mistrzem Austrii KAC Klagenfurt) w Ljubljanie, za sprawa kuriozalnego zwycięstwa Austriaków nad gospodarzami 10 - 1, nie pozwoliły na awans do półfinału.


W sezonie 1998/99, w rozgrywkach Continental Cup hokeisci Unii doszli do półfinału. W ćwierćfinale rozgrywanym w Oswięcimiu (jako Mistrz Polski drużyna nie musiała startować od pierwszej rundy) gładko pokonali rywali (11-0 Medvesćaka Zagreb (Chorwacja), 6-1 C.S.A. Bucuresti (Rumunia) i 6-1 Miercurea-Ciuc (Rumunia)), lecz w rozgrywanym w Ambri Piotta turnieju półfinałowym najlepszym okazał się zespół gospodarzy, późniejszy zdobywca pucharu.


Pucharowe starty w sezonie 1999/2000 po pewnym zwycięstwie w cwierćfinale (turniej w Oswięcimiu), zakończyły się na półfinale, mimo zwycięstwa nad gospodarzem turnieju, HC Keramika Plzen. Również w następnych sezonach (2000/2001 i 2001/2002) oswięcimianie wystapili w półfinałach, lecz i tym razem na drodze stanęła koalicja drużyn czeskich i słowackich. W sezonie 2002/2003 Unia po raz kolejny była organizatorem II rundy Continental Cup. Tym razem zespołowi z Oswięcimia nie udało się awansować do kolejnej fazy rogrywek. Zdecydował o tym pierwszy, i niestety, przegrany mecz, z wicemistrzem Węgier Alba Volan.


Mistrzostwo Polski w 2002 r. zostało zdobyte po pasjonujacej walce z finałowym rywalem GKS Katowice. Dopiero w siódmym spotkaniu hokeisci Unii przechylili szalę zwycięstwa na swoja stronę i po raz piaty z rzędu, a szósty w historii założyli mistrzowska koronę. Rok pó?niej, finałowa walka o tytuł mistrza kraju ponownie została stoczona z zespołem GKS Katowice. Tym razem jednak, nie było już żadnych watpliwosci komu należy się miejsce z numerem 1. Unia pewnie sięgnęła po szósty z rzędu i siódmy w historii klubu tytuł. Wg. kibiców sezon 2003/04 był jednym z najlepszych w historii.


Po rundzie zasadniczej gdzie Unia zajeła 1 miejsce wyprzedzajac Podhale NT, w półfinale spotkała się z GKS-em Tychy. Po 5 bardzo trudnych i męczacych meczach Unia awansowała do finału gdzie czekało Podhale NT. Za faworyta uznawano drużyne z Nowego Targu, lecz doswiadczenie naszych zawodników pomogło w zdobyciu siódmego z rzędu tytułu mistrza Polski. W finale Unia stoczyła 6 bardzo wyrównanych meczów, a ostani mecz wygrała w "jaskini lwa" czyli na lodowisku w Podhalu. W zespole występowało i występuje wielu reprezentantów Polski. Bronili oni narodowych barw w najważniejszych imprezach: Mistrzostwach Swiata grupy A i grupy B oraz Igrzyskach Olimpijskich. Najbardziej znane postaci wszechczasów oswięcimskiej drużyny to Waldemar Klisiak (olimpijczyk z Altberville), Mariusz Puzio (napastnik wszechczasów polskiej ligi hokejowej, jako jedyny zdobył ponad 500 goli), Tomasz Jaworski (reprezentacyjny bramkarz), Michał Garbocz (aktualnie Francja), Sebastian Gonera, Adrian Parzyszek, Leszek Laszkiewicz oraz Jacek Zamojski. Wczesniej w Unii występowali inni wielokrotni reprezentanci Polski - m.in. Sławomir Wieloch (uczestnik Igrzysk Olimpijskich w 1992 roku), Marek Cholewa (majacy za soba start w dwóch olimpiadach w Calgary i Albertville), Wojciech Tkacz, Dariusz Płatek, czy bramkarz Gabriel Samolej. W kadrze narodowej grało wielu hokeistów z Oswięcimia m.in.: Tomasz Jaworski, Sebastian Gonera, Jarosław Kłys, Waldemar Klisiak, Adrian Parzyszek, Marcin Jaros i Mariusz Jakubik.


W sezonie 2003/2004 Unia Oswiecim po raz pierwszy wystartowała w rozgrywkach Międzynarodowej Ligi Hokeja (INTERLIGA) z udziałem czołowych zespołów Węgierskich, Słoweńskich i Chorwackich, a także silnych krajowych rywali, Wojasa Podhale i GKS Tychy. W turnieju tym nasza druzyna zajeła pierwsze miejsce w sezonie zasadniczym, lecz w play-offach (ćwierćfinałe) musiała uznać wyższosć Mistrza Słowenii "Acroni Jesenice". W 2003 roku 17-19 pazdziernika Oswiecim, niejako tradycyjnie już, organizował ćwierćfinał Continental Cup 2003. Po wygraniu dwóch pierwszych meczach, i remisie z Milano Vipers, Unia zajeła 1 miejsce i awansowała do półfinału, gdzie znów musiała uznać wyższosć rywali ze Skandynawii. Generalnym sponsorem była Firma Chemiczna ''DWORY S.A.'' bez zaangażowania której, niemożliwe byłoby utrzymanie tak wysokiego poziomu sportowego i organizacyjnego. Budowany przez kilka lat zespół i stabilna sytuacja procentowały utrzymywaniem czołowej pozycji w polskim hokeju i umożliwiało odnoszenie sukcesów na arenie międzynarodowej, czego przykładem było pokonanie mistrza Czech Keramika Pilzno w półfinale Continental Cup w listopadzie 1999 roku. Do 2000 roku (przez cztery sezony) trenerem drużyny był białoruski szkoleniowiec Andrei Sidorenko. W sezonie 2000/2001 obsade odjał Pavel Soudsky, a od 15 maja 2001 do maja 2004 zespół prowadził czeski trener Karel Suchanek.

W sezonie 2004/2005 ponownie przejął prowadzenie drużyny Andrei Sidorenko doprowadzając Unię do wicemistrzostwa. Rok później trenerem został duet Farda/Rutkowski jednak tym razem nie powiodło się i drużyna zajęła 4 miejsce.

Niestety po zakończeniu sezonu 2005/2006 sponsor generalny - DWORY S.A. wycofały się ze sponsorowania klubu stawiając go w trudnej sytuacji.

Na przełomie sierpnia i września 2006 utworzone zostało Towarzystwo Hokejowe Unia Oświęcim, które daje nowe nadzieje na przyszłość naszej drużyny. Drużyna w sezonie 2005/2006 wystartowała grając jedynie wychowankami. Po słabym początku rozgrywek, gdzie Unia znajdowała się na przedostatnim miejscu nastąpiła zmiana trenera. Włodzimierza Urbańczyka zastąpił Słowak - Josef Contofalsky. Pod jego okiem Unia zaczęła piąć się w górę w tabeli i wygrała grupę "słabszą" co uprawniało gry w play off. Niestety po przegraniu rywalizacji o medale z GKS Tychy, oraz o 5 miejsce z TKH Toruń pozostało Unii walczyć o 7 miejsce z Naprzodem Janów. Z tej rywalizacji wyszliśmy zwycięsko i ostatecznie Unia zajęła 7 miejsce.

Problemy jak się okazało były dopiero przed Unią. Z drużyny wyprowadzono nam większość zawodników co postawiło władze klubu w trudnej sytuacji. Niemniej jednak i tym razem drużyna została uratowana dzieki uporowi działaczy TH i kilku sponsorom, z których największym okazało się miasto fundując zawodnikom stypendia.